امیرالمومنین

از روز اولی که خدا آفریدمان
ما را محب فاطمه می پروریدمان

ما را برای نوکریِ آستانه ی
بانوی باوفای علی برگزیدمان

ما را همان شبی که نبی رفت آسمان
با گریه بهر سینه زدن که خریدمان...

...عشق علی و فاطمه، ما را اسیر کرد
این عشق مادری به کجاها کشیدمان

در باغ سبز فاطمه بودیم مضطرب
دستی به ناز، آمد و از شاخه چیدمان

حالا نشسته ایم کنار ملائکه
این روضه های فاطمه کرده شهیدمان..

علی بُوَد اسد الله....

نوشته بر در فردوس، کاتبانِ قضا

نبی رسول و، ولیعهد حیدرِ کرار

زنام اوست مُعلّق، زمین بدین هنجار

علی امام و، علی ایمن و، علی ایمان

علی امین و، علی سرور، علی سردار

علی علیم و، علی عالم و، علی اعلم

علی حکیم و، علی حاکم و، علی مختار

علی نصیر و، علی ناصر و، علی منصور

علی مظفّر و غالب، علی سپهسالار

علی عزیز و، علی عزّت و، علی افضل

.

.

.

.

شاعر: لسان الغیب(حافظ)

 بقیه ی شعر در ادامه مطلب....

بنی ادم اعضای یکدیگرند...همه یک به یک نوکر حیدرند

چو عضوی به درد اورد روزگار...مدد گیرد از صاحب ذوالفقار

تو کز محنت این جهان در غمی...چو خواهی رهایی بگو یا علی